تاثیر قرص های خواب آور بر بدن - پورتال رنگی

قرص های خواب آور با بدن ما چه می کنند ؟

قرصهای آرام بخش (TRANQUILIZERS / SEDATIVES) داروهایی میباشند که با سرکوب سیستم اعصاب مرکزی (CNS) باعث ایجاد آرامش، تمدد اعصاب، کاهش اضطراب و استرس، خواب آلودگی، سرخوشی، کندی تنفس، کاهش حس تعادل، شل شدن عضلات، قضاوت مختل و واکنشهای کند و مردد می شوند. مصرف دوز بالای این دسته از داروها میتواند به از دست رفتن هوشیاری و حتی مرگ بیانجامد.

هر چه درمورد بیماری هایی که به دلیل بد خواب بودن و یا کمبود خواب به جان شما می افتند بگوییم، کم گفته ایم ، از ابتلا به افسردگی گرفته تا چاقی و دیابت حتی دچار شدن به بیماری آلزایمر. محققان کشف کرده اند کسانی که به اختلالات خواب دچار هستند، بیشتر در خطر ابتلا به زوال عقل قرار دارند.

درباره پدیده بیخوابی حرف های ضد و نقیض زیادی شنیده می شود. بعضی ها فکر می کنند که بیخوابی می کشند ولی عملا می خوابند. بعضی ها برایشان به خواب رفتن سخت است ولی وقتی خوابیدند بقیه اش یک خواب معمولی است. بعضی ها سریع به خواب می روند ولی بعد از چند ساعت بیدار می شوند و دوباره نمی توانند بخوابند.

به همان اندازه نیز نقش قرص خواب ها ضد و نقیض ترسیم شده است. مدل قدیمی قرص خواب ها که ترکیبی از benzene و diazepine هستند و در این مجموعه diazepam یا valium clonazepam یا klonopin, lorazepam یا ativan  هم می گنجند، کارشان مداوای بیخوابی از طریق کاهش نگرانی و تشویش است.

گروه جدیدتر قرص ها نظیر zolpidem یا ambient و zaleplon یا sonata ترفند اصلی شان کور کردن یا خواباندن عصب های مخصوص خواب است. قرص های خواب در واقع، کدهای خاطره ساختن در مغز را مسدود می کنند.

خوردن قرص خوابها مساوی با به فراموشی سپردن دوران قبل و حین خواب است. داروهای فوق حتی مدعی هستند که از ده دقیقه تا یک ساعت به مدت خوابیدن مصرف کنندگان می افزایند.

قرص های خواب افراد را به نوعی از حالت کما می برد که در آن اتفاقات حین خواب، نظیر بیدار شدن های مکرر و کابوس و رویاها، در گیرنده های عصبی شان ثبت نمی شود.

افزایش مقدار خواب توسط قرص ها و ایجاد فراموشی، به مصرف کنندگان قرص ها این احساس را می دهند که به خواب دست یافته اند.